இந்தக்கதையில் நமது ஹீரோ பேரு ராஜேஷ், அப்ப ஹீரோயின் பெயர் என்ன வெச்சுக்கலாம் எவ்வளவு யோசித்தாலும் நல்ல பெயர் கிடைக்க மாட்டேங்குது ஏன்னா நம்ம ஹீரோக்கே ஹீரோயின் பெயர் தெரியாது. சரி நம்ம கதைக்கு வருவோம், நம்ம ஹீரோ இதுவரைக்கும் படிச்சது எல்லாமே பசங்க மட்டுமே படிக்கிற ஸ்கூல் தான் அதனாலேயோ என்னமோ நம்ம ஹீரோக்கு பொண்ணுங்க கூட பேசவே தெரியாது அதுக்கு என்று அவன் ரொம்ப நல்லவன் எல்லாம் இல்ல நல்லா சைட் அடிப்பான். எப்படியோ பத்தாம் வகுப்பு தேர்ச்சி பெற்றான் ஆனா மார்க் ரொம்ப கம்மி வெறும் 70% தான் எடுத்தான். அதனாலேயே அவன் படிச்ச ஸ்கூல்ல அவனுக்கு ஃபர்ஸ்ட் குரூப் கிடைக்கல ஆனா நம்ம தலைவருக்கு எடுத்தா ஃபர்ஸ்ட் குரூப் தான் எடுக்கணும்னு ஒரே ஆசை எதுக்கு ஃபர்ஸ்ட் குரூப் எடுத்தான் இன்னைக்கு வர அவனுக்கே தெரியல, எப்படியோ ஒரு வழியா அவங்க அப்பாகிட்ட அடம் புடிச்சு வேற ஒரு ஸ்கூல்ல ஃபர்ஸ்ட் குரூப் வாங்கிட்டான் இவன் வேற ஸ்கூல்ல சேர்ந்ததற்கு இரண்டு முக்கியமான விஷயம் இருக்கு ஒன்னு அவன் பத்தாவது வரைக்கும் வெறும் காக்கி பேண்டும், வெள்ளை சட்டையும் தான் யூனிஃபார்ம் இருந்துச்சு ஆனா இப்ப சேர்ந்திருக்க ஸ்கூல்ல அவனுக்கு ப்ளூ யூனிபார்ம், இரண்டாவது காரணம் அந்த ஸ்கூல் ஒரு கோ-எஜுகேஷன் ஸ்கூல் அதாவது பசங்க பொண்ணுங்க சேர்ந்து படிக்கிற ஸ்கூல் அதனால தலைவருக்கு கொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ரா குஷி. மொத நாள் ஸ்கூலுக்கு நம்ம புது யூனிபார்ம் போட்டு நம்ம ஹீரோ கிளம்பிட்டார் புது யூனிபார்ம் அதுவும் ப்ளூ அதனால தலைவருக்கு போடும்போதே ஒரே சந்தோஷம் ஆனா இதுவரைக்கும் அவர் படித்த ஸ்கூல் வீடு பக்கத்திலேயே இருந்துச்சு இப்போ கொஞ்ச தூரத்தில் ஸ்கூல் இருக்கு அதனால அவரு பஸ் ஏறி தான் போகணும் எப்போதும்போல அம்மாகிட்ட காசு வாங்கிட்டு கிளம்பிட்டான். வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்ததற்கு அப்புறம் அவனுக்கு ஒரு அலாதி சந்தோசம் பின்ன இருக்காதா வேற கலர் யூனிபார்ம் பஸ் பிரயாணம் ஒரே குஷியில் நடக்க ஆரம்பிச்சார் யாராவது நம்மள பார்ப்பாங்களா புது யூனிபார்ம் வேற போட்டு இருக்கோம் யோசிச்சிட்டே நடக்க ஆரம்பிச்சான். சரியான நேரத்துக்கு முன் பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்து சேர்ந்துட்டான் சொல்லப்போனா ரொம்ப முன்னாடியே வந்துட்டான் வந்தது காலைநேரம் பெருசா கூட்டம் ஒன்றும் இல்லை சுற்றும் பார்த்தான் இப்ப தான் நம்ப ஹீரோயின் என்ட்ரி( சரி எல்லா கதை மாதிரி நம்மளும் ஹீரோயினுக்கு ஒரு என்ட்ரி கொடுப்போம்) பஸ் ஸ்டாண்டில் அஞ்சாறு பேர் இருந்தாலும் நம்ப ஹீரோக்கு கண்ணல பட்டதெல்லாம் நம்ம ஹீரோயின் மட்டும் தான் அவள் அழகான ஒரு தாவணி போட்ட யூனிஃபார்ம் போட்டு இருந்தா ஆனா அது நம்ப ஹீரோ படிக்கிற ஸ்கூல் ஓட யூனிபார்ம் இல்ல நம்ம தலைவர் மனசுக்குள்ள ஒரே சோகம் இது தெரிஞ்சிருந்தா அந்தப் பொண்ணு படிக்கிற ஸ்கூல்லையே சேர்ந்து இருக்கலாமே. இவன் அந்த பொண்ண பாத்துட்டே இருந்தான் அந்த பொண்ண பாத்த சந்தோஷத்துல பஸ் வரத கவனிக்கல, கடைசியா வந்த பஸ் ஓட ஹாரன் அவன இந்த உலகத்துக்கு கொண்டு வந்துச்சு டக்குனு திரும்பி பார்க்குறான் அவன் ஸ்கூலுக்கு போற பஸ் தான் இவனுக்கு ஒரே குழப்பம் அந்த பொண்ண பார்க்கிறதா இல்ல பஸ்ல ஏரூவாதா யோசிச்சிட்டே நிக்கிறான். இவன் யோசிச்சு நேரத்துல நம்ம ஹீரோயின் அந்த பஸ்ஸில் ஏறிட்டாங்க இவனுக்கு ஒன்னுமே புரியல கடைசியில அவனும் அதே பஸ்ல ஏறிட்டான். அவனோடு கெட்ட நேரம் பஸ்ல ஒரே கூட்டம் அதனால அந்தப் பொண்ண பார்க்க முடியல கொஞ்ச நேரத்திலேயே இவனை இறங்க வேண்டிய ஸ்டாப் வந்துடுச்சு அவனும் இறங்கி விட்டான் அவன் மனசுல ஒரே பதட்டம் ஒருவேளை அந்தப் பொண்ணும் நம்பக்கூடவே இறங்கி இருக்குமா பஸ் ஸ்டாண்ட்ல தேடி தேடி பாக்கறான் (இது என்ன படமா நம்ம ஹீரோ நெனச்ச மாதிரி நடக்க) அந்த பொண்ணு அவன்கூட இறங்கவில்லை. சோகமா ஸ்கூலுக்கு போய்ட்டான் அங்க போய் புதிய நண்பர்கள் கிடைச்ச சந்தோஷத்துல காலையில நடந்தத மறந்துட்டான். ஸ்கூல் முடிஞ்சது இவன் பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு வந்தப்ப தான் காலையில் நடந்த சம்பவம், அந்தப் பொண்ணு அவ கட்டியிருந்த தாவணி, அவளுடைய நீண்ட முடி எல்லாமே ஞாபகம் வந்துச்சு யோசிக்கும்போதே நம்ம ஹீரோ மூஞ்சி கருப்பா இருந்தாலும் பயங்கர பிரைட் ஆயிடுச்சு (சரி சரி நீங்க சொல்றது புரியுது கொஞ்சம் பிரைட் ஆச்சு). ஒருவேளை நம்ப பார்த்த அதே பொண்ணு மறுபடியும் வீட்டுக்கு போவ பஸ்ல வருமா யோசிச்சிட்டே வர பஸ் எல்லாம் எட்டி எட்டி பார்த்தான் ஆனா அப்படி ஒரு அதிர்ஷ்டசாலி அவன், அந்த பொண்ணு வரவே இல்லை சோகமா கடைசியா கிடைச்ச பஸ்ல கெளம்பி வீட்டுக்கே வந்து விட்டான். ஆனாலும் மறுபடியும் எப்போ அந்த பொண்ணு பார்ப்போம்ன்னு காலை வரை வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தான். காலையானதும் அவசர அவசரமா ரெடி ஆனாலும் கொஞ்சம் நிதானமா மேக்கப்பும் போட்டுகிட்டு பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு நேற்று வந்ததை விட கொஞ்சம் முன்னாடியே வந்து விட்டான் அந்தப் பெண்ணுக்காக வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தான் ஸ்கூலுக்கு போற இரண்டு பஸ் விட்டான் ஆனால் அந்த பொண்ணு வரல சரி நம்ப ராசி அவ்வளவுதானா அடுத்து வர பஸ்ல ஸ்கூலுக்கு போலாம்னு ரெடியா இருந்தான் திடீர்னு நேத்து பார்த்த அதே தாவணி பஸ் ஸ்டாண்டை நோக்கி ஓடி வந்துச்சு அட ஆமா நேத்து பாத்த அதே பொண்ணுதான் பாவம் லேட் ஆயிட்டா போல தலைவருக்கு ஒரே சந்தோசம் இன்னைக்கு அந்தப் பொண்ணு அவன பார்த்துச்சு அவ்வளவுதான் தலைவருக்கு ஒரே சந்தோஷம் பின் பாக்கெட்டில் வைத்திருந்த சீப்பை எடுத்து திரும்பி நின்னு தலையை சரி பண்ணிட்டு அந்த பொண்ண பாத்தா அந்தப் பொண்ணும் பார்த்துச்சு ஆனா இது தடவ அவன பாக்கல வந்த பஸ்ஸை பார்த்துச்சு ரெண்டு பேரும் ஏரிடாங்க அப்புறம் என்ன நேத்து நடந்த அதே கதை தான். இப்படியே கொஞ்சநாள் போயிட்டு இருந்துச்சு அந்தப் பொண்ணு அவனைப் பார்க்க அவன் அந்த பொண்ணு பாக்க நம்ம தலைவர் தேவா பாணியில் சொல்லனும்னா கண்ணும் கண்ணும் முட்டிக்கிச்சு காதல் வந்து ஒட்டிக்கிச்சு. ஆனா ரெண்டு பேரும் பேசிக்கிட்டது இல்லை திடீர்னு ஒரு நாள் நம்ப ஹீரோ இன்னைக்கு பேசியே ஆகணும் முடிவு பண்ணி பஸ் ஸ்டாண்ட்ல நிக்கிறான் அந்த பொண்ணு வந்துச்சு அவன் மனசுல ஒரே பதட்டம் கண்ண மூடி மனசுல தைரியத்தை வரவைத்து பேசணும்னு முடிவு பண்ணி கண்ணைத் திறக்கப் போறான் அதுக்கு முன்னாடியே அந்த பொண்ணோட குரல் "பஸ் போயிடுச்சா" அவ்வளவுதான் தலைவருக்கு சொல்ல வந்தது எல்லாம் மறந்து போச்சு இல்லங்க நானும் அதுக்கு தான் வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கேன் பதில் சொன்னான். அதுக்கப்புறம் அவங்க ரெண்டு பேரும் நல்லா பேசி பழகி இருப்பாங்கன்னு நீங்க எல்லாம் நினைக்கலாம் ஆனா மறுபடியும் பழைய கதைதான், ஆனா இப்ப கொஞ்சம் முன்னேற்றம் ரெண்டு பேரும் முகம் பார்த்து சிரிச்சுக்குவாங்க அப்பப்போ வாட்ச் காட்டி செய்கையும் செஞ்சிக்குவாங்க. இப்படியே ஒரு 2 வருஷம் போச்சு. (வெறும் சிரிக்கிறதும், சைகை காட்டுவதும் ஒரு பொழப்பா என்று இங்கே கேட்கிறது நியாயம்தான் ஆனா அவன் ரெண்டு வருஷமும் இது ஒன்னுதான் பொழப்பாகவே இருந்தான் என்னத்த சொல்ல) இப்ப கடைசியா பிளஸ் 2 பொதுத்தேர்வு வந்துச்சு இவன் படிச்ச ஸ்கூல் கொஞ்சம் பெரிய ஸ்கூல் என்பதால் அதே ஏரியாவில் உள்ள ஸ்கூல்களுக்கு பொதுத்தேர்வு எழுத இவன் ஸ்கூல் தான் சென்டர் ஆகியிருந்தது. எப்போதும்போல அவனும் அந்தப் பொண்ண பாத்துட்டே பரிச்சை அன்னைக்கு அவன் ஸ்கூல் ஸ்டாப்பில் இறங்கினான் என்ன ஒரு ஆச்சரியம் இவனுடைய அதிர்ஷ்டமா இன்னைக்குன்னு பார்த்து அந்தப் பொண்ணும் அதே ஸ்டாப்பில் இறங்கினாள். இவனுக்கு ஒரே ஆச்சரியம் இரண்டு பேரும் ஒன்னாவே நடந்து போனாங்க ஆனால் எப்போதும்போல ஒன்னும் பேசிக்கல இன்னைக்கு தான் பரிட்சை தொடங்குது ஆனா என் மனசுக்குள்ள அந்தப் பொண்ணு கூட நடக்கும் போது ஏதோ ஸ்டேட் ஃபர்ஸ்ட் வாங்குன மாதிரி ஒரு பீலிங். கடைசியா ரெண்டு பேரும் நடந்து அவன் ஸ்கூலுக்கே வந்தாங்க கேட்டை தாண்டி கோலுக்குள் வந்தப்போ அவன் ஒரு வழியா தைரியத்தை வரவழைத்து அந்த பொண்ணு கிட்ட பேசலாம்னு முகத்தை பார்க்க இப்பவும் அதேபோல் அந்தப் பெண்ணே பேச ஆரம்பிச்சா கேட்ட ஒரே வார்த்தை நீங்களும் இதே ஸ்கூலா இவன் பதில் சொல்லும் முன் தூரத்திலிருந்து ஒரு குரல் "மச்சான் கலக்குற" என்று இவன் நண்பனின் குரல் அதோடு அந்தப் பெண் நகர்ந்து சென்று விட்டாள், எனக்குனு வருவீங்களா டா என்று மனதில் திட்டியபடியே நண்பனிடம் அவனும் சென்று விட்டான். ஆனால் என்ன ஒரு ஆச்சரியம் இவன் தேர்வெழுதும் வகுப்பிலேயே அவளும் தேர்வு எழுதினால் இவன் தேர்வு எழுதினானோ இல்லையோ அந்தப் பெண்ணை பார்க்க தவறவில்ல. இப்படியே பரீட்சை நாட்களில் பேருந்து நிறுத்தத்திலிருந்து அவன் பள்ளி வரை இருவரும் ஒன்றாக ஓரிரு வார்த்தைகள் பேசிக்கொண்டே அவன் ஸ்கூலுக்கு வருவார்கள் வேறொன்றும் பெரிதாக இல்லை. கடைசியாக கடைசித் தேர்வு வந்தது பரிச்சைக்கு படித்தானோ இல்லையோ இன்று எப்படியாவது காதலை சொல்லிவிடுவது என்று முடிவு செய்து கடைசி பரீட்சையை எழுத ஆரம்பித்தான் தேர்வும் முடிந்தது அவசர அவசரமாக அவளைப் பார்க்க ஓடினான் அவளைக் காணவில்லை காரணம் அவனுக்கு முன்பாகவே தேர்வு எழுதி முடித்து சென்றுவிட்டாள். பள்ளிப்பருவம் முடிந்தது அதன் பிறகு அவன் அவளைப் பார்க்கவே இல்லை, காதல் தோல்வியை விட உன் மனதில் பெரிதாக உறுத்தியது " அவர் பெயர் கூட கேட்காமல் விட்டுட்டோமே" என்பதுதான். இப்படியாக பேருந்து நிறுத்தத்தில் தொடங்கிய அவன் காதல் சொல்லாமலே முடிந்துவிட்டது முற்றும்.
